Düşük maliyet hedefi
3D-Baskılı roket parçaları yaparken strese dayanıklı olmaları için metal kullanırdınız değil mi? Şart değil. MIT ilk olarak yapıldığını düşündüğü plastik kaplama 3D-baskılı roket motorunun test çalıştırmasını başarılı olarak gerçekleştirdi. Evet, doğru. Üstelik kolayca eriyebilen bu materyal, yüksek sıcaklıklı ateşleyiciden bir saç teli mesafesi uzaklıktaydı. Felakete davetiye çıkarır gibi görünüyor ama göründüğü kadarıyla her şey yolunda gitti. Tam bir itme sağladığı gibi ilk çalışmadan sonra motorun ağzında sadece küçük miktarda bir hasar oluşmuştu. İkinci test başarılı olmadı (motor hiç bir şeyi hareket ettiremeyecek duruma elmişti). Fakat zaten MIT’ de motoru birden fazla çalıştırmaya niyetli değildi.
Bu çalışma sadece test amaçlı olarak yapılmış bir çalışma değil. Metal 3D baskı işlemi pahalı bir işlem (sadece yazıcının kendisi yüzbinlerce dolar tutuyor). MIT’nin kullandığı yazıcı Markforged Mark Two, 13.500$. Tabii bir hamlede yapılabilecek bir miktar değil ama ortalama bütçeye sahip küçük bir ekibin roket geliştirmesi için bir şans verebilecek nitelikte. Daha büyük çaptaki uzay ajanslarının da özellikle bir kez ya da kısa mesafelerde kullanılması düşünülen roketler için bu yöntemi kullandıklarını görmek şaşırtıcı olmayacaktır.
Tabii bunun gerçekleşmesinden önce yapılması gereken çok iş var. Bilim adamları daha büyük ve daha esnek motorlar üzerinde çalışmalar yapıyorlar. Nihai hedef plastikle çevrelenmiş, uçuş için yeterince güçlendirilmiş roketler üretmek. Bir gün metalin sadece yedek parça olarak kullanıldığı ucuza mal edilmiş roketler görürseniz, şaşırmayın.
