Işık yayma aralığı
Bilim insanları başından beri elmasların pratik kullanımı olan quantum bilgisayarlar için somut bir temel olacaklarına inanagelmişlerdir. Elmasta atom boyutundaki düzensizlikleri kullanarak, içerisinde çelişkili veriler bulunduran (örneğin hem açık hem kapalı gibi) quantum birimlerini, veriyi değiştirmeden okumanızı sağlayacak şekilde depolayabilirsiniz. Fakat bir sorun var. Nitrojen atomlarının karbon atomlarının yerini aldıkları boşluklar o denli geniş aralıkta bir ışık yayılmasına neden olur ki, bu onları kullanışsız hale getirir. Bununla birlikte bir araştırmacı ekip bu kusurları minimuma indirgeyecek bir yol bulmuş olabilir: çok daha dar aralıkta ışık yayan bir miktar silikona gömmek.
Sentetik bir elması 200 nanometre kalınlığa kadar yonttuktan sonra ışık yayılımını parlaklaştırmak için yüzeyde optik boşlukları oluşturarak nano boyutta özel bir uygulama aracı ile silikon iyonlarını bu boşluklara doldurmak yapılacak işlemler arasında yer alıyor. Özel bir işlem uygulamadığınız sürece yalnızca kısıtlı miktarda silikonu enjekte edebilirsiniz. Fakat araştırma ekibi elması elektron ışınlarıyla yakarak (ki böylece daha fazla boşluk oluşturulmuş oluyor) ve daha sonra bu delikler harekete geçip silikonla yapışmalarını sağlamak için ısıtarak daha fazla silikonla doldurulmuş boşluk elde ettiler. Bu işlemi ne kadar çok tekrar ederseniz, o kadar çok boşluk elde edebiliyorsunuz.
[irp posts=”14971″ name=”Siz siz olun, 2018’den önce Bluetooth cihaz almayın!”]
Teknoloji henüz sergilenmeye hazır değil. Ortaya çıkan boşluklar olması gereken ideal pozisyonlarında değiller (yaklaşık 50 nanometre ötede kalıyorlar). Bu nedenle de araştırmacıların elde etmek istedikleri ışık salınımını sağlamıyorlar. Yine de önceki yaklaşımlara kıyasla çok daha iyi sonuçlar sağlayan çalışma, elmas tabanlı quantum bilgisayarlar için ümit verici, somut beklentiler sunuyor.
